به نقل از «فرارو»

همکاری اروپایی‌ها با شبه نظامیان خلیفه حفتر برای شکار پناهجویان

تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۰۲۳۸۴

فرارو- "باسل نحاس" می‌گوید حتی پس از چندین روز در دریا بودن به نظر می‌رسید که همه چیز خوب پیش می‌رود. این تبعه سوریه به همراه حدود صد پناهجوی دیگر از سواحل لیبی به سمت اروپا حرکت کرده بود. نحاس ۳۶ ساله‌ای که نام اش را برای استفاده در این گزارش به خواسته شخص او تغییر دادیم آرزو داشت زندگی تازه‌ای را در هلند آغاز کرده به این امید که بعدا بتواند همسر و دو فرزندش را نیز به آنجا منتقل کند تا در کنار یکدیگر زندگی کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش فرارو به نقل از اشپیگل، او در تماس تلفنی با خبرنگار "اشپیگل" می‌گوید که قایقی که در آن به سر می‌برد در دریا بر روی امواج آرام به خوبی حرکت می‌کرد. سرنشینان آن قایق علیرغم پرواز پهپاد‌های آژانس حفاظت از مرز‌های اروپایی (فرانتکس) در بالای سرشان از چندین جزیره یونان گذشتند. هدف آنان یعنی رسیدن به سواحل ایتالیا دور از دسترس نبود. با این وجود، در تاریخ ۱۸ آگوست زمانی که قایق به منطقه‌ای رسید که مقام‌های مالت در آن مسئولیت عملیات جستجو و نجات را برعهده دارند یک کشتی با پرچم لیبی به قایق نزدیک شد.

نحاس می‌گوید آنان به سرنشینان کشتی گفتند که زنان و کودکان در قایق هستند. او می‌افزاید: "با این وجود، آنان ما را به در اختیار داشتن اسلحه و مواد مخدر متهم کرده و به سوی قایق مان تیراندازی کردند". نحاس می‌گوید کشتی لیبیایی آنان را به مدت سه ساعت تعقیب کرد و سپس سرنشینان کشتی پناهجویان را با خشونت به داخل کشتی خود انتقال دادند. مقام‌های فرانتکس اعلام کرده اند که یکی از پهپاد‌های آن آژانس از این صحنه فیلمبرداری کرده است. نحاس می‌گوید نام واحدی که مردان درون کشتی به آن تعلق داشتند روی لباس‌های شان نوشته شده بود: طارق بن زیاد*.

او در ادامه اشاره می‌کند که لیبیایی‌ها آنان را به گروگان گرفته به بندر بنغازی انتقال دادند. در آنجا در شرق لیبی جایی که نحاس پیش‌تر هرگز به آنجا نرفته بود پناهجویان مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. او می‌گوید: "ما را کتک می‌زدند. به قدری ما را کتک زدند که بدن‌مان از شدت ضربات کبود شد". نحاس می‌گوید لیبیایی‌ها سپس آنان را به درون آب بندر پرتاب کردند. نحاس می‌گوید ساعت‌های ممتمادی در آب بوده و شور بودن آب باعث سوزش بیش‌تر زخم هایش می‌شد.

او می‌گوید: "من در آن لحظه از هوش رفتم و نمی‌دانستم که مرده ام یا زنده هستم. وقتی به هوش آمدم دیدم در ساختمانی در نزدیکی بندر هستیم. در آنجا دیدم لباس نارنجی رنگ مشابه لباس‌هایی که داعشی‌ها بر تن گروگان‌های شان می‌کردند را بر تن دارم. سپس من و چندین مرد دیگر را بستند و به سمت مان شلیک کردند. به یاد می‌آورم با شنیدن صدای شلیک گلوله به زمین افتادم و بیهوش شدم. پس از به هوش آمدن متوجه شدم که به سوی بدن ام شلیک نکرده اند".

تقریبا غیرممکن است که به طور مستقل گزارش نحاس در مورد شکنجه در لیبی قابل تایید باشد. با این وجود، آن چه او بیان کرد با روایت‌های دیگر پناهجویان مطابقت دارد. دادگاه حقوق بشر اروپا در سال ۲۰۱۲ میلادی با صدور حکمی دستور داده بود پناهجویانی که در راه اروپا هستند به دلیل خطر مواجهه با شکنجه و مرگ نباید به لیبی انتقال یابند. با این وجود، به نظر می‌رسد اروپا این خطر را نادیده می‌گیرد. سال‌های متمادی است که مقام‌های اتحادیه اروپا با گارد ساحلی لیبی همکاری می‌کنند.

لیبی در حال حاضر به دو بخش تقسیم شده است دولت برسمیت شناخته شده بین المللی کنترل بخش غربی را در اختیار دارد و یک دولت رقیب در شرق که کنترل بنغازی را در اختیار دارد. گارد ساحلی در بخش غربی کشور پناهجویان را پیش از رسیدن به سواحل اروپا در دریا رهگیری می‌کند. اتحادیه اروپا گارد ساحلی لیبی را آموزش می‌دهد و تامین مالی می‌کند و یک مرکز کنترل نجات در آن کشور ایجاد کرده بود. برای اتحادیه اروپا این سازوکاری راحت بود. اتحادیه اروپا سال‌ها ادعا کرده که دولت طرابلس مسئول منطقه جستجو و نجات بوده به این دلیل که مختصات قایق‌های پناهجویان برای شان ارسال می‌شد و در این میان اروپایی‌ها هیچ گونه مسئولیتی را در قبال هرگونه اتفاقی که پس از رخ می‌داد نمی‌پذیرفتند.

با این وجود، اکنون مسیر‌ها در مدیترانه تغییر کرده اند. قایق‌های بیش تری از تابستان ۲۰۲۲ میلادی توسط قاچاقچیان مهاجر به آب انداخته می‌شوند و از بنغازی و سایر نقاط شرق لیبی حرکت می‌کنند. این منطقه توسط دولت لیبی که از سوی اتحادیه اروپا برسمیت شناخته شده کنترل نمی‌شود. در عوض، خلیفه حفتر یک فرمانده جنگ سالار که با روسیه روابط نزدیکی دارد بر نیرو‌های شبه نظامی در آن منطقه حکمرانی می‌کند. حفتر توسط شبکه‌ای از شبه نظامیان از جمله تیپ طارق بن زیاد گروهی که باسل نحاس می‌گوید او را در دریای مدیترانه به اسارت گرفت مورد حمایت قرار می‌گیرد. شبه نظامیان به صدام حفتر پسر محبوب فرمانده جنگ پاسخگو هستند. به گفته عفو بین الملل افراد تحت امر حفتر مرتکب تجاوز و شکنجه شده و باعث ناپدید شدن افراد شده اند و زندانیان را نیز اعدام کرده اند. بر اساس گزارش محرمانه اتحادیه اروپا آنان توسط مزدوران گروه واگنر مورد حمایت قرار می‌گیرند.

اتحادیه اروپا به طور رسمی از شبه نظامیان فاصله می‌گیرد. سخنگوی کمیسیون اتحادیه اروپا می‌گوید تیپ طارق بن زیاد شریک قانونی آن اتحادیه نیست.

با این وجود، آیا این ادعا حقیقت دارد یا ممکن است اتحادیه اروپا دیگر تنها به گارد ساحلی در غرب لیبی متکی نباشد بلکه مخفیانه با حفتر در شرق لیبی در حال همکاری می‌باشد؟

خبرنگاران درگیر در پروژه تحقیقاتی میدانی در گفتگو با هفت پناهجو از خلال صحبت با آنان به یافته‌های مشترکی دست یافتند. هر هفت نفر آنان ادعا کردند که توسط شبه نظامیان حفتر به زور به لیبی برده شده اند. آنان داده‌های موقعیت کشتی‌ها و هواپیما‌های نظارتی اروپایی را زیر نظر گرفتند و پیام‌های رادیویی ضبط شده و اسناد محرمانه را بررسی کردند. این گزارش نشان می‌دهد که اروپایی‌ها به عملیات طارق بن زیاد با هدف بازگرداندن مهاجران به لیبی کمک کرده‌اند که اصطلاحا "بازگشت به عقب" نامیده می‌شود.

حداقل در سه مورد می‌توان اثبات کرد که مقام‌های فرانتکس یا مقام‌های مالت قایق‌های حمل پناهجویان را کشف کرده اند و سپس آن قایق‌ها توسط نیرو‌های تحت امر حفتر از منطقه جستجو و نجات مالت به لیبی بازگردانده شده اند و این کار با استفاده از مختصات ارسال شده از قایق‌های پناهجویان و شیوه‌های غیر مستقیم دیگر توسط اروپایی‌ها برای هدایت شبه نظامیان لیبیایی میسر شده است.

شبه نظامیان حفتر ظاهرا کار‌هایی که اروپایی‌ها نمی‌خواهند انجام دهند را به نیابت از آنان انجام داده اند. مردان تحت امر حفتر بیش‌تر شبیه باند‌های تبهکار هستند و نه یک گارد ساحلی استاندارد. آنان اساسا به سرسپردگان اتحادیه اروپا تبدیل شده اند علیرغم این واقعیت که کماکان از طریق عملیات قاچاق انسان در لیبی درآمد کسب می‌کنند.

نگاهی به حساب‌های کاربری اینستاگرام و تیک تاک کافیست تا درباره مردانی که خود را عضو تیپ طارق بن زیاد می‌نامند بیش‌تر بدانید. در برخی ویدئو‌ها آنان با پیراهن‌های گوچی و لوئی ویتون بر تن شان ژست گرفته اند و در برخی دیگر از پست‌ها سوار بر جیپ با عینک دید در شب بر روی چشمان شان هستند و کلاه بر سر کرده و مسلسل حمل می‌کنند. از بهار امسال برخی از آنان بر روی عرشه کشتی‌ها نیز ژست گرفته اند و با افتخار چاقو‌های بلندشان را نشان می‌دهند و در حال بریدن گوشت خام برای کباب کردن هستند.

یک پژوهشگر علوم سیاسی امریکایی که نخواسته نام اش فاش شود می‌گوید اعضای "طارق بن زیاد" در حدود ۶ تا ۸ هزار مرد هستند. داده‌ها نشان می‌دهند کشتی آنان توسط یک شرکت که مقر آن در دبی می‌باشد به ثبت رسیده است.

مشخص نیست که چه کسی برای اعزام آن به لیبی هزینه کرده است با این وجود، نکته آشکار شده آن است که اروپایی عملیات آن کشتی را از بهار زیر نظر داشتند. بر اساس گزارش محرمانه‌ای که توسط واحد ماموریت اتحادیه اروپا که وظیفه گشت زنی در دریای مدیترانه را برعهده دارد در تاریخ ۲۵ مه تنظیم شده شبه نظامیان وابسته به حفتر برای اولین بار در آن زمان پناهجویان را به لیبی بازگرداندند. از آن زمان به این سو شبه نظامیان بیش از ۱۰۰۰ نفر را رهگیری کرده اند.

"نورا مارکارد" یکی از کنشگران امور حقوقی می‌گوید:"مقام‌های فرانتکس می‌دانند که افراد انتقال یافته به لیبی در معرض شکنجه و سایر رفتار‌های غیر انسانی قرار می‌گیرند. در نتیجه، آن آژانس باید اطمینان حاصل می‌کرد که طرف دیگری برای مثال کشتی‌های تجاری به سرعت در محل حاضر می‌شوند و مسئولیت نجات پناهجویان را برعهده گیرند. قانون دریایی زنجیره‌ای از مسئولیت‌ها را پیش بینی می‌کند. اگر مانند این مورد هیچ بازیگر ذیصلاحی مسئولیت سازماندهی یا اجرای عملیات نجات را بر عهده نگیرد مسئولیت آن بر عهده فرانتکس بوده است، زیرا کاری که شبه نظامیان انجام داده اند بیش‌تر شبیه یک آدم ربایی است تا عملیات نجات".

به نظر نمی‌رسد که مقام‌های اتحادیه اروپا از اقدامات انجام شده توسط شبه نظامیان لیبیایی آزرده خاطر شده باشند. در یک گزارش داخلی که به دست "اشپیگل" رسیده مشخص شده که فرانتکس از تیپ طارق بن زیاد تحت عنوان "یک قایق گشتی گارد ساحلی" یاد کرده است. برخی از کارشناسان حقوقی مانند مارکارد مدت هاست که از ارسال مختصات به طرابلس انتقاد می‌کنند. اکنون مشخص شده که مرکز کنترل امداد و نجات لیبی نه تنها به گارد ساحلی در بخش غربی این کشور هشدار می‌دهد بلکه اطلاعات را به شبه نظامیان طارق بن زیاد در شرق لیبی نیز انتقال می‌دهد نیرو‌هایی که از روش‌های وحشیانه تری استفاده می‌کنند.

مقام‌های مالت آشکارا اعتراف می‌کنند که با حفتر همکاری کرده اند. یک مقام بلندپایه مالت که نخواسته نام اش فاش شود می‌گوید آنان داده‌های اطلاعاتی را با نیرو‌های تحت فرمان حفتر در شرق لیبی به اشتراک گذاشته اند. آن مقام می‌گوید در اواخر ماه مه هیئتی از مالت از حفتر در بنغازی بازدید کرد. از آن زمان به این سو مقام‌های مالت ظاهرا تیپ طارق بن زیاد را اساسا به عنوان گارد ساحلی رسمی شرق لیبی برسمیت شناخته اند. در یک مکالمه رادیویی مربوط به تاریخ ۲ آگوست که محتوای آن همراه با جزئیات به دست "اشپیگل" رسیده مردی با لهجه مالتی مختصات یک قایق پناهجویان را که به سمت منطقه جستجو و نجات تحت مسئولیت مالت می‌رود در اختیار تیپ طارق بن زیاد قرار می‌دهد. مقام مالتی در آن مکالمه می‌گوید:" "طارق بن زیاد. طارق بن زیاد. من برای تو یک موقعیت دارم. آیا آن موقعیت را می‌خواهی"؟

اتحادیه اروپا دوست دارد تلاش‌های خود برای بستن مرزهایش در پس لفاظی‌های بشردوستانه پنهان کند. "اورسولا فون در لاین" رئیس کمیسیون اروپا اخیرا اعلام کرد که یک "ائتلاف جهانی" برای افزایش فشار بر قاچاقچیان پناهجو تشکیل شده است. او گفت که تمرکز ویژه بر روی مبارزه با شبکه‌های تبهکار است که از مهاجران پول در می‌آورند.

شاید برای آغاز این کار شرق لیبی و مردان تحت فرمان حفتر گزینه خوبی باشند! آنان مدلی را راه اندازی کرده اند که بسیار شبیه اخاذی پول در ازای تامین امنیت و حفاظت از مسیر‌های حمل و نقل است. به ندرت هیچ قایقی بدون اطلاع آنان می‌تواند بنغازی را ترک کند و تنها افرادی که پول کافی به نیرو‌های طارق بن زیاد پرداخت می‌کنند قادر به سوار شدن در کشتی در آنجا هستند.

باسل نحاس می‌گوید این حقیقتی می‌باشد که او تجربه کرده است. او می‌گوید پس از ۲۲ روز شکنجه توسط مردان طارق بن زیاد آنان او را به یک گروه مسلح دیگر تحویل دادند. او می‌گوید پس از پرداخت ۴۰۰۰ یورو باج توسط یکی از آشنایان اش آزاد شد. مذاکرات از طریق واتس آپ انجام شده و "اشپیگل" اسکرین شات‌هایی را از پیام‌ها به دست آورده است که در آن شماره تلفن شخص باج گیرنده دیده می‌شود.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل اتحادیه اروپا مقام های مالت جستجو و نجات شبه نظامیان شرق لیبی اروپایی ها گارد ساحلی او می گوید قایق ها شده اند بیش تر بر روی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۰۲۳۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

صدور ترور و خشونت به جهان/کارکرد واقعی اتحادیه اروپا چیست؟

تحقیقات نشان می‌دهد که بودجه نظامی کشورهای اروپایی از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ میلادی ۱۶ درصد افزایش یافته است. بر اساس داده‌های موسسه بین‌المللی تحقیقات برای صلح، موسوم به «سیپری»، بودجه نظامی کشورهای اروپای مرکزی و غربی اکنون بیشتر از سال آخر جنگ سرد است.

به گزارش ایسنا، بصیرت نوشت:تازه‌ترین تحقیقات نشان می‌دهد که بودجه نظامی کشورهای اروپایی از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ میلادی ۱۶ درصد افزایش یافته که این رقم یک رکورد جدید در سه دهه گذشته است. بر اساس داده‌های موسسه بین‌المللی تحقیقات برای صلح، موسوم به «سیپری»، بودجه نظامی کشورهای اروپای مرکزی و غربی اکنون بیشتر از سال آخر جنگ سرد است. داده‌های این تحقیقات جدید نشان می‌دهند که اروپا از آغاز سال ۲۰۲۲ شاهد افزایش هزینه‌های نظامی بوده که این رقم در سال ۲۰۲۳ به مجموع ۵۵۲ میلیارد یورو رسیده است.
افزایش ۱۶ درصدی بودجه نظامی کشورهای اروپایی در این بازه زمانی بیشتر از هزینه دفاعی این کشورها در سال ۲۰۲۲ و ۶۲ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۴ است که رقمی معادل ۳۳۰ میلیارد یورو بود. رسانه‌های غربی مانند یورونیوزو دویچه وله، این افزایش تصاعدی را ناشی ازتهدیدات روسیه و جنگ اوکراین قلمداد می‌کنند، حال آنکه صادرات تسلیحاتی کشورهای اروپایی از واردات آن‌ها پیشی گرفته و همین مسئله، نشان می‌دهد که اساسا جنگ اوکراین بهانه‌ای بیش نیست! به عبارت بهتر، شرکت‌های تسلیحاتی در اروپا مشغول سوداگری با خون شهروندان دیگر کشورهای دنیا به بهانه جنگ هستند. جنگی که اروپا در کنار آمریکا به استمرار آن اصرار می‌ورزد.

بهانه‌جویی‌های مضحکانه
همه کشورهای اروپایی عضو ناتو به جز یونان، ایتالیا و رومانی هزینه‌های نظامی خود را در سال ۲۰۲۳ افزایش داده‌اند. لورنزو اسکارازاتو، مشاور تحقیقاتی سیپری به یورونیوز گفت از زمانی که روسیه در سال ۲۰۱۴ کریمه را به خاک خود ضمیمه کرد، هزینه نظامی اروپا هر سال افزایش یافته است. اقدام روسیه در ضمیمه کردن کریمه به خاک خود و همچنین حمله نظامی به اوکراین در فوریه سال ۲۰۲۲، دولت‌های اروپایی را بر آن داشت تا بودجه دفاعی خود را با سرعتی بی‌سابقه افزایش دهند. اسکارازاتو گفت: «شکی نیست که در سال ۲۰۲۳، عامل اصلی افزایش هزینه‌های نظامی اروپا، تهاجم تمام عیار روسیه به اوکراین بوده است.»
اگر ادعای اسکارازاتو درست باشد، قاعدتا باید شاهد انباشت تسلیحات در اروپا و عدم صادرات آن‌ها به نقاط دیگر جهان (خصوصا از سال ۲۰۲۱ تا کنون) باشیم، اما آمار و مستندات چنین چیزی را نشان نمی‌دهد!

رشدی که متعارف نیست
در سال ۲۰۲۳، بریتانیا نسبت به دیگر کشورهای اروپایی بیشترین هزینه نظامی را نسبت به تولیدات ناخالص داخلی داشته است. این کشور رقمی معادل ۲.۳ درصد تولید ناخالص داخلی را صرف هزینه‌های نظامی کرده است. وزارت دفاع بریتانیا در سال جاری میلادی اعلام کرد که این رقم را به ۲.۵ درصد افزایش خواهد داد. آلمان نیز بودجه نظامی خود را از سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۲۳ به میزان ۴۸ درصد افزایش داده است. در سال ۲۰۲۲، دولت آلمان متعهد شد که دو درصد از تولید ناخالص ملی، حد نصاب تعیین‌شده از سوی ناتو را به امور دفاعی اختصاص دهد. داده‌های تحقیقات جدید سیپری نشان می‌دهند که بودجه نظامی لهستان نسبت به سال ۲۰۱۴ میلادی بیش از دو برابر شده است. این کشور در سال ۲۰۲۳ رقمی معادل ۳.۸ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف هزینه‌های دفاعی کرده است که هنوز از هدف اعلام شده ۴ درصدی‌اش فاصله دارد. لهستان مدت‌هاست که افزایش هزینه‌های دفاعی و امنیتی خود را به بهانه «نگرانی از حمله روسیه به کشورهای اروپایی عضو ناتو» در اولویت قرار داده است.

جایگاه فرانسه و اروپا در ترویج جهانی جنگ و خشونت
ایالات متحده و فرانسه در حال حاضر بر صادرات تسلیحات جهانی تسلط دارند و واشنگتن بین سال‌های ۲۰۱۴-۲۰۱۸ و ۲۰۱۹-۲۰۲۳ صادرات خود را ۱۷ درصد و پاریس ۴۷ درصد در مدت مشابه افزایش داده‌اند. ایالات متحده به تنهایی مسئول ۴۲ درصد از کل صادرات تسلیحات جهانی بود و بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ به ۱۰۷ کشور تسلیحات ارسال کرد که بیش از هر صادرکننده بزرگ دیگری بوده است. از سوی دیگر، افزایش صادرات تسلیحات فرانسه عمدتا به دلیل تحویل هواپیماهای جنگی به هند، قطر و مصر بوده است. همان گونه که مشاهده می‌شود، این کشورها در محدوده جغرافیایی اروپا قرار ندارند و ارتباطی نیز با فرامتن و متن جنگ اوکراین ندارند! فرانسه برای اولین بار در فهرست بزرگترین صادرکنندگان تسلیحات در جهان از روسیه جلوتر ایستاد و در رتبه دوم قرار گرفت و روسیه در رتبه سوم قرار گرفت. بیشترین سهم صادرات تسلیحات فرانسه با ۴۲ درصد به کشورهای آسیایی و اقیانوسیه و همچنین ۳۴ درصد به کشورهای خاورمیانه اختصاص داشته است.

بزرگترین دریافت کننده صادرات تسلیحات فرانسه هند بود که نزدیک به ۳۰ درصد از کل صادرات را به خود اختصاص داده. هند بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ بزرگترین واردکننده تسلیحات در جهان بود اگرچه تامین‌کننده اصلی آن روسیه است که ۳۶ درصد از کل واردات آن را به خود اختصاص داده است. کاتارینا جوکیچ، محقق در SIPRI می‌گوید: «فرانسه از فرصت تقاضای قوی جهانی برای تقویت صنعت تسلیحات خود از طریق صادرات استفاده می‌کند. فرانسه به ویژه در فروش هواپیماهای جنگی خود در خارج از اروپا موفق بوده است.»
همان گونه که مشاهده می‌کنیم، فرانسوی‌ها، ژرمن‌ها و انگلیسی‌ها نوعی رقابت پنهان را بر سرکاسبی با خون شهروندان سایر نقاط دنیا و حتی شهروندان اوکراینی آغاز کرده اند. بی دلیل نیست که اتحادیه اروپا بر استمرار جنگ اوکراین اصرار می‌ورزد، زیرا در صورت ایجاد صلح و ثبات واقعی در نظام بین الملل، از جمله در اوکراین، اساسا جایی برای سوداگری شرکت‌های تسلیحاتی با خون شهروندان کشورهای گوناگون باقی نخواهد ماند.

نتیجه‌گیری

در میان کشورهای اروپایی، ایتالیا هم شاهد افزایش صادرات تسلیحاتی خود در سه سال گذشته بوده به طوری که صادرات این کشور ۸۶ درصد رشد کرده است. اروپای غربی همراه با ایالات متحده ۷۲ درصد از کل صادرات تسلیحات در سال‌های ۲۰۱۹-۲۰۲۳ را به خود اختصاص داده‌اند، در حالی که اروپا به تنهایی مسئول حدود یک سوم صادرات جهانی تسلیحات از جمله حجم زیادی از صادرات به خارج از منطقه بوده است. در مجموع پنج کشور اروپایی، به استثنای روسیه، در میان ۱۰ صادرکننده برتر جهان قرار گرفتند که شامل فرانسه (مقام دوم)، آلمان (مقام پنجم)، ایتالیا (مقام ششم)، بریتانیا (مقام هفتم) و اسپانیا (مقام هشتم) می‌شود. همه این کشورها عضو پیمان آتلانتیک شمالی بوده و درجنگ اوکراین به صورت مستقیم و غیر مستقیم مشارکت دارند، اما صادرات خود را نه به میدان نبرد در کی یف، بلکه به دیگر نقاط دنیا معطوف کرده اند. ترویج خشونت و ناامنی در نظام بین الملل از سوی اتحادیه اروپا، از یک راهبرد پنهان، تبدیل به یک راهبرد آشکار شده است..

انتهای پیام